Κε ΔΗΜΑΡΧΕ το ΜΝΗΜΟΝΙΟ σου

γράφει ο Δημήτρης Τσιμπουράκης

Λίγο πριν την εκπνοή του 2008 (στις 3/11/08) και τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, υπεγράφη ένα Μνημόνιο Συνεργασίας ανάμεσα στο Δήμο μας, την ΟΣΕ Α.Ε. και το υπουργείο Μεταφορών, για την όπως λέει «Περιβαλλοντική αποκατάσταση των χώρων του έργου του σιδηροδρομικού άξονα και την βελτιστοποίηση της λειτουργίας του έργου, σε συνεργασία με την πόλη».

Στο μνημόνιο αυτό τονίζεται ιδιαίτερα ότι:

Ø       Έχει ανατεθεί κυκλοφοριακή μελέτη για την πόλη μας (Α,1)

Ø       Θα κατασκευαστεί μία γραμμή Τραμ από το νέο Σιδ. Σταθμό Αγίων Αναργύρων μέχρι την Ελευσίνα (Α,2)

Ø       Ο νέος Σ.Σ. και ο πευκώνας θα διαμορφωθούν κατάλληλα (;;) ως ενιαίος χώρος (με μελλοντική μελέτη ανάπλασης – Α,4)

Ø       Θα κατασκευαστεί υπόγειο γκαράζ στον χώρο ανάμεσα στον Σ.Σ. και τη λεωφόρο Δημοκρατίας (Α,6)

Ø       Θα αναπλαστεί η πλατεία της Ελιάς του Πεισίστρατου (Β,18)

Ø       Η διαμόρφωση σε πράσινο της οροφής του υπογειοποιημένου τμήματος των γραμμών θα γίνει ταυτόχρονα με τα προηγούμενα έργα (δηλ. το Τραμ, το γκαράζ, την Ελιά και τον Πευκώνα)

ΤΟ ΠΑΡΚΟ «ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΡΙΤΣΗΣ» ΚΑΙ Η ...ΟΜΕΛΕΤΑ

Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης

Στην είσοδο του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθησίας Αντ. Τρίτσης, από την πλευρά της οδού Μπίμπιζα, κρεμάστηκε αυτές τις μέρες (17.2.09) ένα πανό του ΑΣΔΑ και των «Φίλων του Πάρκου» Αγ. Αναργύρων – Καματερού – Ν. Λιοσίων.
Το κείμενο απλό, έγραφε: «Βάζουμε τέλος στις εικόνες εγκατάλειψης και ντροπής του Πάρκου», πράγμα που σημαίνει πως δεν θα επιτραπεί άλλη υποβάθμιση του χώρου.
Να το δούμε. Για να το… πιστέψουμε.
Γιατί όποιος επισκέπτεται συχνά το Πάρκο γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο, μέρα την ημέρα, υποβαθμίζεται.
Η βρώμα από τα νερά της λίμνης είναι πολλές φορές αφόρητη. Και είναι ακόμα χειμώνας.
Όμως, ας μην είμαστε μίζεροι.

COLPO GROSSO

(Το μεγάλο κόλπο)

Γράφει ο Δημ. Φεργάδης

Η καθημερινή ειδησεογραφία ξεπερνάει κάθε όριο νοσηρότητας. Παπαγαλάκια, αυθεντικά ή «φο», παπαγαλίζουν ασταμάτητα. «Η οικονομία καταρρέει. Η χρηματοπιστωτική κρίση προ των πυλών. Χιλιάδες οι άνεργοι. Χιλιάδες οι άστεγοι». Τρόμος παντού. Τρόμος που παραλύει κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα και καταρρακώνει αξιοπρέπειες. Κι ούτε κουβέντα για τους πραγματικούς υπευθύνους της κρίσης («κρατούν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα»)
Τέλος πάντων. Ούτε ταινία του Χίτσκοκ να βλέπαμε.
Κι αναρωτιέσαι
Η κρίση, «προδιαγεγραμμένη» από το σύστημα και καλά σχεδιασμένη από τα οικονομικά διευθυντήρια και το «βαθύ χρήμα» έχει άραγε λόγους για τόση προβολή και τόση «διαφήμιση»;

Ο ΑΡΗΣ ΠΗΡΕ Τ' ΑΡΜΑΤΑ;

Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης

Άρη μου τι Λουδοβίκειο σύνδρομο, είναι αυτό που κουβαλάς; Τι αδυναμίες, γαστριμαργικές εννοώ, είναι αυτές που κρύβεις; Σε ποιο ανάκτορο γεννήθηκες πρίγκιπα εσύ της «αρμάνιας» ενδυματολογικής κουλτούρας και της αχαϊκής ορθοφωνίας;
Μα είναι δυνατόν Άρη μου, η πρώτη απόφασή σου, σαν Υπουργός Παιδείας, να αφορά στη μετάθεση του προσωπικού σου chef (αρχιμάγειρας ελληνιστί) από το Υπουργείο Τουρισμού στο νέο σου «στέκι»; (Εφημερίδα Real News, Κυριακή 18/1/09 σελ. 1η)
Τόσο γρήγορα ξέχασες αυτό το ηρωικό «σεμνά και ταπεινά» του αρχηγού σου, τον Μπαϊρακτάρη και τα λαϊκά και λιπαρά κεμπάπ;
Αλλά πες μου μωρέ Άρη, πιστεύεις πραγματικά πως μπορεί να σε πάρει στα σοβαρά η πανεπιστημιακή νομενκλατούρα με αυτά σου… τα άρματα;
Πώς να πείσουν τα «χρυσά» μανικετόκουμπά σου τον Παύλο απ’ τα Φάρσαλα, «τον Ορέστη απ’ το Βόλο, την Ελένη απ’ τη Σπάρτη» για ισότητα, ισονομία, ισηγορία, ίσες ευκαιρίες στη ζωή κι αυτό το, πώς το ’πες, Tabula rasa;
Για πρόσεξέ τα όλα αυτά Άρη μου. Τα λεφτά, εδώ, είναι πολλά. Δεν μπαίνουν σ’ ένα τσουβάλι.
Κράτα το ίσο, λοιπόν, με τους ζουρνάδες και τα νταούλια γιατί όταν: «Αλλού βαρούν τα τούμπανα κι αλλού πατά η νύφη» στο δρόμο περιμένουν οι «μπαχαλάκηδες» και οι «άλλοι».

Αναρτήθηκε από ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ στις Πέμπτη, Φεβρουάριος 12, 2009 

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΘΥΜΩΣΩ;

Γράφει ο Δημήτρης Φεργάδης

Θεωρώ περίεργη αν όχι και ύποπτη την επιμονή «κύκλων» που θέλουν όλους εμάς, τους καθημερινούς ανθρώπους δηλαδή, να «εκφράσουμε θυμό» για όσα, λέει, συμβαίνουν τελευταία.
Τρελοί είναι; Όψιμοι επαναστάτες είναι; Δεν ξέρω. Πιθανώς να τους βολεύει η ανακατωσούρα. Εγώ, νηφάλια σκεπτόμενος εκτιμώ πως τα πράγματα μπορεί, βέβαια, να μην είναι τέλεια, αλλά πώς να το κάνουμε, δεν είναι δα και άσχημα. Γιατί να θυμώσω, λοιπόν. Ησυχία έχουμε. Νοικοκύρης είμαι, βολεμένος πράγματι στον καναπέ μου είμαι και τη ζεστασιά μου, δόξα τω Θεώ, την έχω. Μυρμήγκι δεν έχω πειράξει στη ζωή μου. Κι όποιον ρωτήσεις τα καλύτερα θα σου πει για μένα.
Ποιος ανόητος είπε αυτό το «ντρέπομαι για τα πλούτια μου και για την ζεστασιά μου;» Γιατί, παρακαλώ;
Εγώ, το ξέρεις, πλούσιος δεν είμαι, αλλά δεν χρωστάω σε κανένα κερατά και το καλό δεν στο κρύβω, άμα μπορώ να το κάνω το κάνω! Με ποιους να θυμώσω λοιπόν;
Τώρα, για πες μου, ποια είναι αυτή που το όνομά της έχει γίνει πρώτο θέμα τελευταία;
Κωνσταντίνα Κούνεβα, λέει. Σαρανταπεντάρα, ομορφούλα και χωρισμένη. Πτυχιούχος ιστορικός της τέχνης και αρχαιολόγος. Από τη Βουλγαρία. Στα καθ’ ημάς καθαρίστρια και συνδικαλίστρια.